In mijn vorige blog ben ik ingegaan op het verschil tussen autisme en hoogsensitiviteit. In deze blog ga ik in op de verschillen en overeenkomsten met ADHD.
Nog even kort een aantal algemene zaken die ik in de vorige blog iets uitgebreider uitgewerkt heb:
ADHD en autisme vallen onder de psychiatrische stoornissen (excuseer, ik heb het woord niet bedacht) en worden daarom in de DSM V uitvoerig beschreven. Je bent geen autist of ADHD-er, je hebt autisme of ADHD. Daarin tegen ben je Hoogsensitief. Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap en geen stoornis. De overeenkomst is echter dat zowel karaktereigenschappen als stoornissen uitdagingen en talenten met zich meebrengen.
Een van de belangrijkste overeenkomst is de zintuigelijke prikkelverwerking. Zowel kinderen met ADHD of kinderen die Hoogsensitief zijn, verwerken prikkels diepgaander en het kan dat ze hierdoor eerder overprikkeld raken. Een andere belangrijke overeenkomst tussen Hoogsensitiviteit en ADHD is dat deze kinderen beiden snel afgeleid kunnen zijn door het vele opmerken. Dit brengt me meteen bij het eerste punt van het verschil hierin.
De verschillen tussen HSP en kinderen met ADHD.
Concentratie.
Kinderen met ADHD zijn in tegenstelling tot HSK (hoogsensitieve kinderen) in meer situaties hyperactief en ongeconcentreerd. HSK kunnen zich goed concentreren in een rustige omgeving. Het kan echter zijn dat een HSK hyperactief wordt op het moment dat er sprake van overprikkeling is. Het kan ook zijn dat een HSK zich juist terug trekt bij overprikkeling om zo tot rust te kunnen komen.
De hersenen en de bloedtoevoer.
Op het moment dat er een scan gemaakt zou worden, is er bij HSK te zien dat er een grotere bloedtoevoer naar de linkerhersenhelft is. Bij een kind met ADHD is de toevoer naar de rechterhersenhelft groter. Verder is de amygdala bij HSP-ers actiever dan bij andere mensen. Dit zorgt er voor dat emoties langer en intenser ervaren worden voordat ze verwerkt worden.
Het stop-en check-systeem vs het erop-af-systeem.
Kinderen met ADHD hebben vaak een zeer actief erop-af-systeem. Eerst doen en dan denken. Dit kan zich uiten in impuslief gedrag. Dit is ook vaker waar te nemen bij de Strong-willed HSK of bij overprikkeling. De scheidingslijn is hierdoor vaak erg dun. Veel HSK hebben echter vaak een actief stop-en- check systeem waardoor zij vaak eerst denken, observeren en dan pas doen.
Let op: ook deze blog is er niet om een diagnose te stellen (of een diagnose wenselijk is, is weer een heel ander verhaal), hiertoe ben ik niet bevoegd. Het is wel bedoeld om meer inzicht te krijgen in HSK en de verschillen en overeenkomsten met autisme en ADHD om zo tot een nog betere afstemming te komen
